یادداشتی از عرفان کسرایی
حدود ۱۸۰ میلیون کیلومتر آن‌سوتر، جایی میان مدار مریخ و مشتری، میلیون‌ها سیارک به دور خورشید در گردش‌اند. کمربند اصلی سیارکی، محل تجمع انبوهی سنگ آسمانی ریز و درشت است که دست‌کم ۴.۵ میلیارد سال، برابر با عمر منظومه شمسی ما، قدمت دارند.
تعداد و پراکندگی این خرده سنگ‌های کیهانی فراتر از حد تصور است. در واقع در کمربند سیارکی، نزدیک به یک یا دو میلیون سیارک با قطر بیشتر از یک کیلومتر و میلیون‌ها سیارک دیگر با ابعاد کوچک‌تر وجود دارند که همچون ریگ در بیابان پراکنده شده‌اند و همگی به دور خورشید می‌گردند.
سیارک “5515Naderi” که در سال ۲۰۱۶ از سوی اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی به نام فیروز نادری نام‌گذاری شد، یکی از این میلیون‌ها سنگ فضایی است که از میلیاردها سال پیش تا کنون هر ۴.۴ سال یک‌بار به دور خورشید گشته و میلیاردها سال دیگر نیز، دست‌کم تا زمان مرگ خورشید، به دور آن خواهد گشت.
فیروز نادری که زمانی مدیر برنامه اکتشاف مریخ ناسا بود و در پروژه‌های فضایی اکتشافی مریخ از جمله “اسپیریت” و “آپورچونیتی” نقش مهمی داشت، شاید بیش از هر کسی موانع سر راه کوچ انسان به مریخ را می‌دانست. اگر کسی در آینده بخواهد کتابی درباره تاریخچه اکتشافات مریخ بنویسد، به سختی می‌تواند نام فیروز نادری را نادیده بگیرد.