«نه»های جمعی به حکم اعدام
در حالی‌که نهادهای حقوق بشری نسبت به اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام مجاهد کورکور و رضا رسایی هشدار می‌دهند، تشکل‌های اجتماعی و کارگری بار دیگر گام‌های خود را در مسیر لغو مطلق مجازات اعدام محکم می‌کنند.
هادهای حقوق بشری از اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام مجاهد کورکور و رضا رسایی ابراز نگرانی می‌کنند. همزمان هر روز زندانیان سیاسی و عمومی، به بهانه‌های مختلف، و بدون آن‌که روند دادرسی عادلانه‌ای طی کرده باشند، به وکیل انتخابی دسترسی داشته باشند، با خانواده دیدار کرده باشند یا از زمان اجرای حکم باخبر باشند، اعدام می‌شوند.
در چنین شرایطی تشکل‌های اجتماعی و کارگری بار دیگر با انتشار بیانیه‌هایی هنوز در مسیر لغو مطلق مجازات اعدام حرکت می‌کنند.
در فوری‌ترین کارزار به راه‌افتاده، فعالان حقوق بشر و مدنی و کارگری در حال اعتراض و اطلاع‌رسانی برای مقابله با اعدام قریب‌الوقوع رضا رسایی و مجاهد کورکور هستند.
آتنا دائمی در توئیتی نوشته است:
طی روزهای گذشته، دو بیانیه علیه حکم اعدام منتشر شده است. یکی از سوی «تشکل‌های کارگری و اجتماعی» شامل «اتحاد بازنشستگان ایران»، «انجمن برق و فلز کرمانشاه»، «سندیکای نقاشان البرز»، «شورای بازنشستگان ایران»، «شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت»، «شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیررسمی نفت(ارکان ثالث)»، «شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران»، «گروه بازنشستگان مستقل تهران»، «ندای زنان ایران»، و «نهاد دادخواهان» و دیگری از سوی «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه».
مبارزه علیه حکم اعدام، بدون آن‌که سازماندهی مشخص و متمایزی داشته باشد، سال‌هاست که در ایران شروع شده است. تا پیش از شروع قیام ژینا و حتی پس از آن، عمده‌ی اعتراضات به صدور احکام اعدام «ظالمانه» و روند ناعادله‌ی صدور احکام مربوط بود. اشاره‌ها عمدتا به روند ناعادلانه‌ی گرفتن اعتراف اجباری با استفاده از شکنجه، و صدور احکام اعدام برای جرائمی بود که عمدتا سیاسی به حساب می‌آمد.
با این‌حال، از شروع قیام ژینا مبارزه علیه اعدام هم رفته رفته منسجم‌تر و مطلق‌تر شده است. معترضان طناب‌های دار را در خیابان‌های شهر، در دانشگاه‌ها و خانه‌ها به آتش کشیدند، و با آویختن آن در فضاهای دانشگاهی، شهری و عمومی، به حکم اعدام اعتراض کردند و در کنش‌گری‌هایی فردی به سیاق حرکت «دختران خیابان انقلاب»، با طناب داری در دست در معابر اصلی شهرها ایستادند. رفته‌رفته اعتراض‌ها به حکم اعدام جمعی‌تر و سازمان‌یافته‌تر شدند.