۲۲دی ۱۳۸۶ سالروز درگذشت مهندس احمد عاشورپور هنرمند نامدار و پدر موسیقی محلی گیلان

استاد احمد عاشورپور، خواننده‌ٔ ترانه‌های فرهنگ مردمی ایران، در ۱۸بهمن ۱۲۹۸ در غازیان بندر انزلی زاده شد. تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش گذراند.

وی فارغ‌التحصیل مهندسی کشاورزی از دانشکده کشاورزی کرج دانشگاه تهران است.

عاشورپور خواندن را از زمان تحصیل در انزلی به‌صورت غیرحرفه‌ای آغاز کرد و هنگامی که در یکی از برنامه‌های هنری دانشکده کشاورزی کرج ترانه گیلکی خواند به فکر خواندن حرفه‌ای افتاد. در این زمان رادیو در ایران تازه تأسیس شده بود. در سال ۱۳۲۲ وی به استاد ابوالحسن صبا معرفی شد. صبا صدای عاشورپور را آزمود و پسندید و او را به رادیو معرفی کرد. صدایش نخستین بار در سال ۱۳۲۲ از رادیو پخش شد.

در آن دوره از همکاری مرتضی محجوبی و حسین تهرانی برخوردار بود.

احمد عاشورپور سپس به‌دعوت روح‌الله خالقی به همکاری با انجمن ملی موسیقی روی آورد و طی سال‌های ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۷ و ۱۳۳۶ تا ۱۳۳۸ به همکاری با رادیو پرداخت.

بیشتر ترانه‌های عاشورپور به زبان گیلکی و برخی نیز به زبان فارسی بود. از وی به‌عنوان پدر موسیقی محلی گیلان یاد می‌شود. عاشورپور از جمله اولین کسانی بود که موسیقی محلی ایران را به رادیو بردند و جلوه‌ٔ تازه‌یی به موسیقی غنی و فولکلوریک ایران دادند.

ساز و نقاره، جوما بازار ، سر کوه بلند، ای لیلی و گلبانو و ده‌ها ترانه خاطره‌انگیز دیگر از جمله آثار او هستند.
زندگی استاد احمد عاشورپور جلوه‌های گوناگونی داشت که نشانگر ویژگی‌های بارزی در شخصیت وی می‌باشد. در عرصه هنر عاشورپور آهنگ‌ساز، ترانه‌پرداز و خواننده‌ای با صدای گرم و رسا بود.

خواننده ترانه معروف خروسخوان، گرچه بیشتر، ترانه‌های گیلکی می‌خواند ولی به آموزش و تحصیل علمی موسیقی نیز روی آورد. اشعار و ترانه‌هایی که عاشورپور خوانده است برگرفته از فرهنگ گیلان و بازتاب زندگی، شادی‌ها، غم‌ها، آمال و آرزوهای مردم گیلان است.

ترانه‌های او را نه تنها مردم گیلان که بسیاری از مردم در سایر نقاط ایران ورد زبان داشتند؛ ترانه‌هایی که رنگ و بوی زندگی مردم کوچه و بازار، مردم زحمتکش و تهی‌دست را داشت.
خودش روزی گفته بود:
تنها آرزویم خوشبختی همه مردم جهان به‌ویژه مردم ایران است.

این هنرمند نامدار در ۲۲دیماه ۱۳۸۶ به‌علت عفونت ریه در تهران در گذشت.