شبیه سازی زلزله 7.6 تهران

با توجه به رخداد زلزله سترگ 7.6 در روز اول سال نو میلادی 2024 در نوتو ایشیکاوای ژاپن، این سوال پیش آمد که اگر در تهران، چنین رخداد روی دهد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟. جهت پاسخگوئی کمی به این سوال، شبیه سازی زلزله 7.6 در نقطه مرکزی (مایل به شمال شهر تهران) با عمق کانونی 10 کیلومتر صورت گرفت (بدترین سناریو) که برخی از نتایج اصلی در ادامه آورده شده است. این شبیه سازی بر مبنای آمار مرکز آمار سال 1395 و مسلما بصورت تقریبی می باشد.
– شدت 9 زلزله دارای مساحتی معادل 1250 کیلومتر مربع و کل شهر تهران را پوشش خواهد داد. علاوه بر آن 16 آبادی مجاور تهران در محدوده شدت 9 واقع خواهند شد.
– براساس آمار 1395، تعداد جمعیت ساکن در زون شدت 9 زلزله فرضی 7.6 تهران، 8693706 جمعیت شهری( تعداد واحدهای مسکونی 2870653 و تعداد واحدهای مسکونی فاقد اسکلت 251783 ) و 41562 نفر جمعیت آبادی خواهد بود.
– از جمعیت شهری تعداد 2 میلیون 500 هزار نفر در زون با شدت 8 و یک میلیون و صد هزار نفر هم در محدوده شدت 7 خواهند بود. همچنین تعداد 430 هزارنفر از آبادی های مجاور تهران در زون شدت 8 و 310 هزار نفر هم در زون شدت 7 قرار خواهند گرفت.
– در محدوده شدت 7 تا 9 زلزله فرضی تهران، در مناطق شهری، تعداد 3 میلیون و نهصد و شصت هزار واحد مسکونی قرار خواهند گرفت که از آن میان تعداد 460 هزار واحد مسکونی فاقد اسکلت هستند(آمار 1395). همچنین تعداد واحدهای مسکونی آبادی ها در سه زون شدت 7 و 8 و 9 (شدت های با آسیب بسیار بالا)، 220 هزار واحد که 80 هزار واحد فاقد اسکلت می باشند.
– تعداد کل جمعیت تحت تاثیر مستقیم زلزله فرضی 7.6 تهران، 25 میلیون نفر تخمین زده می شد. برمبنای خسارت ساختمانی و نسبت جمعیت آسیب دیده تعداد تلفات جانی این زلزله فرضی، بر اساس زمان رخداد(شب و روز) و نیز نسبت تقریبی و تجریبی خسارت ساختمان و تعداد تلفات، حدود 1 تا 1.5 میلیون نفر بطور متوسط برآورد می شود.
– علاوه بر خسارت ها و تلفات جانی مستقیم، تلفات و خسارت های غیر مستقیم زلزله 7.6 فرضی در محدوده مرکزی تهران(بدترین سناریو) نیز قابل ملاحظه خواهد بود.
مناسب ترین رویکرد شروع طرح بزرگ و ملی کاهش ریسک و مدیریت بحران زلزله تهران است. این طرح شامل کلیه اقدامات قبل، حین و بعد از زلزله با فرض پابرجا ماندن مراکز ضروری و سالم ماندن عوامل انسانی مسئول خواهد بود. از آنجا که زمان وقوع زلزله سترگ تهران قابل پیش بینی نیست و شاید تا ده ها سال دیگر هم رخ ندهد، رویکرد اصلی باید دو سویه باشد، بدین معنی که وقت داریم برای انجام تکالیف و وقت نداریم برای حتی یک روز تاخیر!/