چرا ” ماچا “ چای ژاپنی فراگیر شد
ماچا از “تنچا” که به چای سایه نیز معروف است، تهیه می‌شود. بوته‌های چای حدود دو تا سه هفته در سایه قرار می‌گیرند. این فرایند رنگ آن را به سبز تیره تبدیل می‌کند. پس از خشک شدن، ساقه‌ها و زواید برگ گرفته می‌شود و سپس در آسیاب‌هایی از جنس سنگ گرانیت به آرامی به پودر تبدیل می‌شود.
از هر سنگ آسیاب گرانیت ۳۰ گرم در ساعت ماچا تولید می‌شود. در واقع به اندازه یک قوطی آلومینومی کوچک که معمولا ماچا در آن عرضه می‌شود. چنین قوطی‌هایی معمولا بسته به کیفیت‌شان بین ۲۰ تا ۷۰ یورو در آلمان به فروش می‌رسند.
در ژاپن ماچا بسته به مصرف سه درجه کیفی دارد. ماچای تشریفاتی بسیار لطیف و با کیفیت و مخصوص مراسم چای و به مناسبت‌های خاص است. درجه ممتاز نیز مخصوص طرفداران ماچاست که می‌خواهند یک نوشیدنی خاص را تجربه کنند. با این حال، برای استفاده روزانه نیز مناسب است. درجه معمولی نیز ارزان‌ترین گزینه و مخصوص پخت‌وپز در رستوران‌ها و قنادی‌ها است.
چرا ماچا ناگهان محبوب شد؟ عمدتا به دلیل توجه شبکه‌های اجتماعی و شایعاتی مبنی بر ارزش غذایی بالای ماچا. حتی گفته می‌شود ماچا بخشی از محبوبیت خودش در آلمان به آهنگ “شیرین دیوید” رپر ایرانی- آلمانی مدیون بوده که با این جمله شروع می‌شود: “آیس ماچا لته، به کلاس پیلاتس دیر رسیدم”.
اغلب گفته می‌شود که ماچا از بروز سرطان و بیماری‌های قلبی-عروقی جلوگیری می‌کند و باعث کاهش وزن می‌شود. این ادعاها ولی از نظر علمی به اندازه کافی اثبات نشده‌اند و بنابراین باید در مصرف ماچا محتاط بود.
بر اساس گزارش مرکز مصرف‌کنندگان آلمان، تأثیرات سلامتی ماچا به صورت مشخص و علمی تأیید نشده‌اند. ماچا حاوی مقادیر نسبتا زیادی از آنتی‌اکسیدان‌ها و البته حاوی کافئین است و می‌تواند با اسپرسو رقابت کند. کسانی که به کافئین حساسیت دارند، باید در مصرف ماچا احتیاط کنند. ماچا برای زنان باردار و کودکان مناسب نیست. همچنین، خطر جذب فلزات سنگین مانند آلومینیوم و سرب نیز وجود دارد.