زندانیان متهم به ارتباط با سازمان مجاهدین خلق: «مطرودان» حبس شده در زندان‌های چند لایه
به نقل از رادیو زمانه
29 خرداد 1402، درست یک روز قبل از سالروز واقعه 30 خرداد 1360، پلیس آلبانی به «اشرف 3»، محل استقرار سازمان مجاهدین خلق، یورش برد. پس از این حمله رسانه‌های داخلی ایران به نقل از سپهر خلجی، رئیس شورای اطلاع رسانی دولت، ادعا کردند بخشی از اطلاعات ذخیره شده در سرورهای این سازمان به ایران تحویل شده است و ماموران امنیتی «مشغول بازیابی اطلاعات، شناسایی رابطان و هسته های تخریب و نقاط کور هستند».
همزمان با این ادعا وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران در یک اطلاعیه مدعی شناسایی و بازداشت «هسته چهار نفره عامل خرابکاری‌ها» در شهرهای «کلارآباد، سلمان‌شهر، عباس‌آباد و تنکابن» شد. در ادامه این اطلاعیه ادعا شده بود هسته‌های چند نفره اقدامات خرابکارانه در استان‌های خوزستان، فارس و کهکیلویه و بویراحمد هم شناسایی و بازداشت شده‌اند. وزارت اطلاعات همچنین گفته بود در تهران نیز یکی از اعضای با سابقه وابسته به سازمان مجاهدین خلق را که «با فراهم آوردن خانه تیمی و به‌کارگیری تعدادی دیگر از عناصر عملیاتی مرتبط با منافقین و تولید نارنجک و بمب‌های دست‌ساز کوچک، تیم خود را آماده‌ی انجام عملیات کرده بود» شناسایی و دستگیر کرده است. این وزارتخانه در ادامه ادعاهای خود مدعی شده بود در سال گذشته «جمع قابل توجهی از عناصری که در فضای مجازی به سرپل‌های منافقینِ مستقر در آلبانی وصل شده و تحت آموزش بودند، پیش از هرگونه اقدامی شناسایی و مورد برخورد مقتضی قرار گرفته بودند.»
ادعای «شناسایی و بازداشت» اعضای «هسته‌های خرابکارانه» در مناطق مختلف ایران که وزارت اطلاعات آنها را به «یک کانون تروریستی» منسوب کرد، چند بار دیگر نیز تکرار شد. در 11 تیر وزارت اطلاعات از «شناسایی و بازداشت هسته سه نفره‌ی اقدامات خرابکارانه در استان‌های خوزستان، فارس و کهکیلویه و بویراحمد» خبر داد و بازداشت شدگان را به ارتباط با سازمان مجاهدین خلق، آموزش تولید بمب دست‌ساز و نارنجک و دریافت پول از این سازمان متهم کرد.
شهریور همین سال در آستانه سالروز قیام ژینا هم این وزارتخانه با انتشار اطلاعیه‌ای دیگر ضمن اعلام بازداشت «هسته‌های خرابکارانه» در چند استان، بازداشت شدگان را به «کانون‌های تروریستی» که به نظر می‌رسد به کانون‌های شورشی اشاره دارد منتسب کرد و مدعی شد که فرزند یکی از اعضای سازمان مجاهدین خلق آنها را «جذب و سازماندهی» کرده است.
با گذشت هشت ماه از انتشار نخستین اطلاعیه وزارت اطلاعات هنوز هویت هیچ یک از بازداشت‌شدگان فاش نشده است و مشخص نیست آنها در کدام زندان، و در چه وضعیتی نگهداری می‌شوند.
همزمان با ادعای جمهوری اسلامی مبنی بر انتقال کامیپوتر و هاردهای ضبط شده سازمان مجاهدین خلق به دست پلیس آلبانی، این سازمان هشدار داده بود اگر ادعای ایران صحت داشته باشد «به دستگیری و شکنجه و اعدام خانواده‌ها، زندانیانیان سیاسی و هواداران مجاهدین و مقاومت ایران در سراسر کشور» منجر خواهد شد. جمهوری اسلامی تا به حال توضیح بیشتری در باره انتقال این کیس‌ها و محتویات آنها نداده است اما در یک اقدام نمایشی محاکمه غیابی سران و اعضای سازمان مجاهدین خلق را آغاز کرده است. در زمان انتشار این مقاله دو جلسه این دادگاه به صورت علنی علنی و با پوشش رسانه‌ای گسترده برگزار شده است.
ماشین تولید «گردن برای طناب دار»
اطلاعات دقیقی از شمار زندانیانی که به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق بازداشت و زندانی شده‌اند، وجود ندارد. اما جمهوری اسلامی در این سالها بسیاری از فعالان سیاسی را به ارتباط با این سازمان که در ادبیات مسئولان جمهوری اسلامی «منافقین» نامیده می‌شود، متهم کرده است و می‌کند تا آنها را به زندان های بلندمدت و در برخی موارد هم اعدام محکوم کند.
فروغ تقی‌پور، مرضیه فارسی و نسیم غلامی‌پور سه زن در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران که در خطر صدور حکم «بغی» که می‌تواند به اعدام آنها منجر شود، قرار دارند، تازه‌ترین نام‌های فاش شده از زندانیانی است که جمهوری اسلامی آنها را به ارتباط با سازمان مجاهدین خلق متهم می‌کند. تقی‌پور پیش از این در سال 1398 هم بازداشت و با همین اتهام روبرو شده بود. او را بار دیگر 25 مرداد 1402 در آستانه سالروز قیام ژینا به همراه مرضیه فارسی بازداشت کردند. در باره زمان بازداشت نسیم غلامی هم تنها رسانه‌های نزدیک به فعالان حقوق بشر گفته‌اند که ماموران امنیتی او را در تیر 1402 بازداشت کردند. …..
آنها تنها زندانیانی نیستند که به دلیل اتهام «ارتباط با سازمان مجاهدین خلق» یا حتی نسبت خویشاوندی با اعضای پیشین یا کنونی این سازمان با مجازات‌هایی چون حبس طولانی، تبعید، مصادره اموال و در برخی موارد حتی اعدام روبرو شده‌اند.
آخرین زندانی‌ای که بابت اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق اعدام شد گداعلی (هرمز) صابر مطلق بود. او چهار آذر در سکوت خبری در زندان رشت به دار آویخته شد. خبر اعدام او شش روز بعد رسانه‌ای شد. او از زندانیان دهه 1360بود که به اتهام قتل یکی از مسئولان جمهوری اسلامی در6 شهریور 1360بازداشت و پس از مدتی به‌دلیل فقدان مدارک آزاد شده بود. نهادهای امنیتی سال 1399صابری مطلق را که پس از سالها به ایران بازگشته بود، بازداشت و به اتهام قتل محاکمه و به اعدام محکوم کردند.
محسن دکمه‌چی، جعفر کاظمی، محمدعلی حاج‌آقایی، علی صارمی و غلامرضا خسروی از جمله زندانیان مرتبط با اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین بودند که پس از اعتراض به تقلب در انتخابات ریاست‌جمهوری در سال 1388اعدام شدند. دکمه‌چی که به دلیل کمک مالی به خانواده بازداشت‌شدگان در تابستان 1388بازداشت شد، هشت فروردین 1390در زندان اوین جان باخت. علت مرگ او «وخامت سلامت جسمانی» به علت ابتلا به سرطان اعلام شد. او را به ده سال زندان محکوم کرده بودند…..