حجت میرزایی، پژوهشگر می‌گوید نرخ فقر در برخی استان‌های ایران به شرایط نگران‌کننده‌ای رسیده است.
به طوری که بیشتر از ۸۰ درصد جامعه روستایی و ۴۵ درصد جامعه شهری سیستان و بلوچستان فقیر هستند و زمان تخصیص یارانه معیشتی، تقریبا تمام ساکنان این استان به جز گروه بسیار کوچکی مستحق یارانه شناخته شدند.
بیشتر از ۵۰ درصد جمعیت چابهار، ۴۰ درصد جمعیت بندرعباس و ۳۰ تا ۳۵ درصد جمعیت مشهد حاشیه‌نشین هستند.
فقر خشن به حدی رسیده که بر اساس گزارش وزارت راه و شهرسازی، دهک اول درآمدی برای خانه‌دار شدن به ۲۴۸ سال زمان نیاز دارد.
بر اساس گزارشی که در سال ۱۴۰۰ برای وزارت کار تهیه شده، میزان فعالیت‌های انسان‌ستیز غیررسمی مانند کولبری، شوتی‌ها، زباله‌گردی و … به ۴۰ درصد و در برخی استان‌ها به ۶۰ درصد رسیده است.
در حال حاضر ۸۵ درصد جمعیت کشور در استان‌هایی زندگی می‌کنند که درآمد سرانه‌شان نصف درآمد سرانه تهران است و ۴۰ درصد جمعیت کشور ساکن استان‌هایی هستند که نرخ بیکاری پایدار و بلند مدت بالاتر از ۱۵ درصد در یک دهه و بیشتر داشته‌اند...
این وضعیت در کرمانشاه، لرستان، خوزستان و سیستان و بلوچستان به بیشتر از دو دهه می‌رسد.
درآمد سرانه تهران پنج برابر سیستان و بلوچستان است و امید به زندگی مردان این استان بین ۸ تا ۱۰ سال و زنان ۶ سال کمتر از میانگین کشوری است.
در حال حاضر دغدغه دولت از تامین زیرساخت‌های توسعه‌ای به تامین مایحتاج اولیه مانند آب، نان، گاز و کالاهای اساسی رسیده و استان‌های ایران گورستان طرح‌های عمرانی زمین مانده شده‌اند./سحام نیوز