در یکی از پارکینگ‌های چند طبقه در مرکز شهر تل‌آویو، ده‌ها خانواده در چادرهایی زندگی می‌کنند که برای محافظت از خود در برابر حملات موشکی ایران برپا کرده‌اند.
این گونه “پناهگاه‌های پارکینگی” به‌طور مداوم در حال گسترش است. برای بسیاری از ساکنان، هدف تنها داشتن امنیت فیزیکی نیست، بلکه مقابله با تنهایی ناشی از ترس و اضطراب نیز هست. یکی از شهروندان می‌پرسد: «ایران که به غیرنظامیان حمله می‌کند و اگر بمب اتم داشت چه می‌کرد؟»
بتینا مایر، خبرنگار شبکه یک تلویزیون آلمان که ناظر و شاهد زندگی اسرائیلی‌ها در پارکینگی در تل‌آویو بوده در گزارشی می‌نویسد در طبقه چهارم زیرزمین یک مرکز خرید، کودکی در کنار چادر زرد رنگ خانواده‌اش توپ بازی می‌کند. از سقف کابل‌هایی آویزان شده‌اند که فن و لپ‌تاپ پدر خانواده، ایال برمان، را شارژ می‌کنند.
ایال برمان شرح می‌دهد: «در خانه فقط می‌توانیم به راه‌پله پناه ببریم. آسانسور ما در هر طبقه توقف دارد و زمان زیادی برای رسیدن به پناهگاه نداریم. دیشب دو بار آژیر خطر به صدا درآمد. اینجا حداقل توانستیم بخوابیم. اول کرونا، بعد جنگ، و حالا هم این (موشک‌های ایران).»
کودکان خانواده برمان سه، شش و نه ساله هستند. مدرسه و مهدکودک تعطیل شده‌اند. برمان، که مهندس نرم‌افزار است، از بچه‌ها مراقبت می‌کند، در حالی که همسرش مشغول به کار است. او می‌گوید: «دخترم از یوتیوب یاد گرفته اوریگامی بسازد. نمی‌خواهم دروغ بگویم، بچه‌ها بیشتر وقت‌شان را جلوی تبلت می‌گذرانند.»