صبح ۲۶ خرداد ۱۳۶۲ شش مرد بهائی که در برابر سؤال «اسلام یا اعدام»، اسلام را انتخاب نکرده بودند، در میدان چوگان شهر شیراز به دار آویخته شدند. اعدام این شهروندان در ادامهٔ روند فشار بیسابقهای بود که جمهوری اسلامی علیه جامعه بهائیان این شهر آغاز کرده بود.
در آن تاریخ عنایتالله اشراقی کارمند بازنشسته شرکت ملی نفت، بهرام یلدائی استادیار دانشگاه پهلوی، بهرام افنان پزشک متخصص قلب، جمشید سیاوشی مغازهدار، عبدالحسین آزادی دامپزشک، و کوروش حقبین تکنسین الکترونیک اعدام شدند.
عبدالحسین آزادی، یکی از شش مرد اعدامشده، آنقدر شکنجه شده بوده که معده و ششهای او خونریزی داخلی داشت. بهرام افنان، دیگر بهائی اعدامشده نیز در بازداشتگاه سپاه و زیر ضربات شلاق سکته کرده بود.