وزیر کشور درباره “طرح عفاف و حجاب” گزارشی داده که برخی رسانه‌ها آن را پایان ارائه خدمات به بی‌حجاب‌ها عنوان می‌کنند. جنبه‌های مختلف طرح‌های اخیر در سال‌های قبل مطرح و شکست خورده و برخی از آنها مبنای قانونی ندارند.
از آغاز جنبش اعتراضی بی‌سابقه‌ای که از روزهای پایانی شهریور ماه سال پیش آغاز شد مسئله تحمیل حجاب اجباری به زنان به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های کارگزاران حکومت بدل شده است.
این جنبش ابتدا در واکنش به مرگ مشکوک مهسا امینی پس از بازداشت توسط گشت ارشاد آغاز شد و خیلی سریع سویه‌ای ضد حکومتی به خود گرفت و به سرتاسر ایران گسترش یافت.
یکی از جلوه‌های بی‌سابقه جنبشی که شعار “زن، زندگی، آزادی” به مشخصه و وجه تمایز آن با تمام حرکت‌های اعتراضی چهار دهه گذشته بدل شده، کنار گذاشتن حجاب اجباری توسط بخش بزرگی از زنان و دختران ایرانی است.
همین مسئله باعث شده که مسئولان و دستگاه‌های حکومتی با پیش کشیدن طرح‌هایی که اغلب در سال‌های گذشته تجربه شده و ناکام بوده‌اند، برای محدود کردن آزادی شهروندان دوباره خیز بردارند.
جوکار به نقل از وزیر کشور گفته کسانی که “مرتکب کشف حجاب” در سطح جامعه شوند و یا بی‌حجاب و بدحجاب باشند، ابتدا به صورت پیامکی تذکر دریافت می‌کنند.